Op verzoek in het Nederlands...

Gisteravond was het pubquizavond in bar '98. Roland had mij gevraagd of ik het Nederlandse team bestaande uit Ronald en Robert (allebei eind dertig) wilde versterken, omdat Roland zelf er niet bij kon zijn. Eigenlijk had ik niet zo heel veel zin, maar ik dacht 'Ach, is weer eens iets anders'. De quiz bestond uit 20 vragen een 1 bonusvraag. De vragen waren gemaakt door de Australische (?) eigenaar van de bar. Volgens mij waren er vier teams en ik denk dat ons team verloren had. Ik weet 't niet zeker, omdat ik al weg was toen de winnaar bekend gemaakt werd. Behalve Robert en Ronald zaten ook Chris (een gepensioneerde dokter uit Australie), Freaky Frank en Johnny in ons team. Geen Nederlanders nee, maar dat maakte niet uit. Ik geloof dat ik maar bij 1 vraag heb kunnen helpen (!), maar desondanks hebben Ronald en Robert gevraagd of ik volgende week weer wil komen. Ik zal er over nadenken...

Gistermiddag zou ik een les bijwonen op het Outdoor English College waar de Chinese Simon de scepter zwaait. Toen ik daar echter aankwam, zei Simon:'Ik wil dat je vanmiddag les geeft. Mijn Amerikaanse docent is namelijk vertrokken. Je hebt nog 15 minuten om kopie-en te maken'. Wat?!? Dat was helemaal niet de afspraak! Een heleboel mensen hadden mij al gewaarschuwd dat Simon zulke streken uithaalt. Heel irritant. Gelukkig wilde hij me wel betalen voordat de les begon. Ik heb les gegeven aan drie jongens (19, 25 en 26 jaar oud) en het was best leuk. Deze jongens hadden een iets hoger niveau dan de 7 leerlingen die ik 's ochtends had onderwezen op het Zhuo Yue College. Eigenlijk zou ik vanmorgen een les bijwonen op het OEC, maar toen om 7.30 uur de wekker ging, dacht ik 'Stik maar in'. Ik heb me omgedraaid en ben weer in slaap gevallen. Simon had mij namelijk ook al 3 keer beloofd dat hij een appartement voor me zou regelen. Iedere keer had hij echter een slap excuus als ik hem ernaar vroeg en dat was gisteren ook weer zo. Ik had echter dringend een bed nodig, dus ben ik zelf maar op zoek gegaan naar een goedkoop hotel. Ik heb nu een kamer op de begane grond (hoefde ik m'n koffer tenminste niet de trap op te sjouwen!) met een westers toilet (erg belangrijk!) voor de helft van wat ik betaalde in het andere hotel. En ik heb nog lekker geslapen ook! Een appartement zou nog goedkoper zijn, maar voorlopig is er niks vrij of het appartement is te duur/te klein/zonder westers toilet. Het moet wel een beetje leuk blijven...

Gisteren en vannacht heeft het heel hard geregend en u is het gelukkig een beetje afgekoeld. Ik loop nog steeds op slippers en in een T-shirt, maar nu wel met een lange broek i.p.v. een korte - en de mensen staren nog steeds, haha! Ik heb inmiddels ook al behoorlijk wat bijnamen verzameld: little one, Olivia Newton John (!), Jodie Foster (zo noemden ze me in Japan ook), 'car' (refererend naar Toyota Corolla) en Sneeuwwwitje (omdat ik regelmatig appels eet). Ach ja, er zijn ergere namen denkbaar. Mijn uiterlijk werkt echter ook in mijn nadeel, heb ik gemerkt. Mensen denken dat ik 19 (!) ben en zeker als ik voor de klas sta, moet ik echt respect afdwingen. Als ik mijn echte leeftijd vertel, slaan mensen steil achterover. Het is natuurlijk een compliment, maar niet altijd handig....

Vanavond wil ik een yogales volgen van de Amerikaanse Kristen. Tijdens die les zal waarschijnlijk wel blijken dat ik ietsje pietsje ouder ben dan 19....!!!